Yes! De code is binnen! De Code? denkt u misschien. De sponsoring kan pas echt beginnen, als we een code kregen, zodat het geld overgemaakt kan worden op onze MercyShips-rekening. Daarvandaan kunnen dan alle benodigde zaken (zoals kost en inwoning) betaald worden. Wat waren er al veel mensen enthousiast om ons te willen sponsoren! Hartverwarmend! Ga naar tabblad “sponsoring” en zo kunt u zien hoe u ons kunt sponsoren.
In de vorige blog schreven we over de komende avond in de kerk waar Richard van (Mercy Ships) ons meenam in het werk. Ook een filmpje van Eline (zit nu aan boord) was erg leuk! Iedereen kreeg zo een goed beeld van wat we hopen te gaan doen en hoe het schip er een beetje uit ziet. Daarna hebben we kort zelf nog iets verteld over onze situatie nu en ons werk aan boord. Het was een heel fijne, warme avond! We ervoeren zoveel steun en interesse! De week erna was er een avond voor familie, waarover u kunt lezen in de kinderblog “de Mercy Ships avond”. Het was heel fijn zo iedereen die om ons heen staat te informeren en te ontmoeten.
De periode vanaf nu staat vooral in het teken van…. Inpakkuh!
Nu het huis verkocht is, moet het ook leeg. We hebben wat ruimte gevonden bij mensen waar we wat spullen kunnen achterlaten, dus niet alles hoeft weg. Maar dan nog, wel heel veel. Doe maar eens met ons mee:
Ga in je kamer zitten, kijk om je heen en stel je voor elk “spul” wat je hebt staan de volgende vragen:
- Wil ik dit opslaan? Zo ja, kan dat?
- Kan iemand dit gebruiken?
- Wil ik dit verkopen? Zo ja, voor hoeveel, hoe, hoeveel tijd kost dat?
- Wil ik het weg doen? Zo ja, naar de kringloop of naar de vuilnisbak…. Of……
Sommige zaken kun je al gelijk weg doen, andere moet je stuk voor stuk uitzoeken of nog gebruiken totdat we weggaan. Kortom, het is echt een hele klus!
Gelukkig was de TFC bereid om voor ons een heleboel spullen te verkopen op de rommelmarkt op Koningsdag!
Enfin, op zich is deze klus wel groot, maar het ruimt wel heel lekker op! Ook is dit een heel belangrijke (en soms harde) les. Al deze spullen, waar je toch zo aan vast zit, kun je niet meenemen. Wij nu niet, maar ook jullie niet. Eens blijft alles achter. Alleen God kan je “meenemen”.
“Een ding heb ik van de HEERE verlangd, dát zal ik zoeken: dat ik wonen mag in het huis van de HEERE, al de dagen van mijn leven.” Psalm 27:4
Daarnaast gaan we een periode in van afscheid nemen. Het huis is definitief verkocht, wat voor gemengde gevoelens zorgt. De kinderen mogen allemaal nog zeggen waar ze nog één keertje naartoe willen. Zo hebben we de treintjes gehad met Koningsdag in de Stormpolder. Ze hebben genoten!
En het legermuseum moest met 3 jongens ook echt nog 1 keertje worden aangedaan! (zie foto) Het was heel leuk, maar het geeft ook een dubbel gevoel. De kinderen weten wel heel goed dat dit voor de laatste keer is, en kunnen zich zo steeds beter voorbereiden op het definitieve afscheid van het huis, de school en de familie.
Nog 5 weken… dan hopen we op 5 juni te verhuizen naar Rehoboth (een logeerwoning). Daar blijven we tot ons vertrek op 15 juni. Over het afscheid meer in de volgende blog!