Geschreven door Marie-Anne Kortleven:
En als iemand van u in wijsheid tekortschiet, laat hij die dan vragen aan God, Die aan ieder overvloedig geeft en geen verwijten maakt, ze zal hem gegeven worden. Jakobus 1:5
Ja, weer tijd voor een blog…Vreemd, als er veel dingen geregeld moeten worden, vergeet ik al snel om iedereen daar een update van te geven of deelgenoot van te maken. Ik weet dan ook niet meer wie nou al wat weet. Dus ik hoop dat ik volledig zal zijn in mijn informatie sinds de vorige blog.
In de vorige blog stonden pijn en verdriet een beetje centraal. Het heeft wat tijd nodig om dan weer te focussen op wat er dan nu gedaan moet worden. Toch hebben we alweer het gevoel dat we onze schouders eronder zetten en ons op maken voor de sail! De sail naar Gran Canaria, voor een droogdokperiode van 90 dagen. Tijdens de dry-dock periode gaat het schip het water uit. Dat betekent dat het schip op een werf ligt. In verband met de veiligheid is het onmogelijk om als familie aan boord te blijven. En dus hopen we voor drie maanden naar Nederland te komen. Daar straks meer over.
Even kort hoe het kwam dat we nu niet in Senegal zitten, maar dat we met het schip in dry-dock gaan, voor de eerste fase van de refit. Eerste planning was om naar Senegal te gaan, en daarna zou het schip voor zes maanden in refit gaan in Zuid-Afrika. Vanwege de onstabiele situatie rondom COVID, kunnen we helaas nog niet fysiek terug naar Senegal. Om toch zoveel mogelijk uit die tussenliggende tijd te halen, wordt er nu al gestart met de refit. “Refit” is eigenlijk “grootscheepse renovatie”, zodat het schip volgens planning nog vijftien jaar mee kan. Tot nu toe zijn er ook allerlei projecten aangepakt, waarover eerder al in de blogs is verteld. Maar nu zullen ook dingen, zoals aan de onderzijde van het schip, in de tanks, etc. gedaan kunnen worden, omdat het schip het water uit gaat. Overigens is het ook gewoon weer tijd: voor de classificatiemaatschappij moet het schip iedere twee jaar uit het water voor keuring, en de laatste keer was 2019. Niet alles wat gepland stond voor de refit, gaat gedaan worden uiteraard, omdat het maar voor drie maanden is. Daarna wordt er gewoon weer verder gewerkt aan allerlei andere dingen die opgeknapt moeten worden. Na de refit, die eindigt in september, gaat het schip terug naar Tenerife. De plek dus waar we nu zijn. Vandaar uit wordt verder gewerkt om een fieldservice in COVID-tijd op te starten. Doel is om dan in januari 2022 naar Senegal te gaan. Dus zeker geen verloren tijd!
Voor ons persoonlijk zit er dus even een rustperiode aan te komen, waar we eigenlijk wel aan toe zijn. Omdat we oorspronkelijk niet deze zomer naar Nederland zouden gaan (we zouden tenslotte in Senegal zijn), is het dus eigenlijk wel een cadeautje. We zien er erg naar uit om iedereen weer te zien! Maar ook dan gaan we weer in de regelmodus. Want ja, naar Nederland betekent: hoe, wat en waar? Ook nu konden we terugvallen op onze TFC, maar ook op vele andere mensen die zich vanaf het begin direct heel erg hebben ingespannen om zaken te regelen, zoals een huis, inboedel etc. Heel hartelijk dank!
Toch aan God alle eer! Want als Hij iets doet, doet Hij het altijd meer en beter dan we kunnen hopen en verwachten. Zo hebben we wonderbaarlijk een huis aangeboden gekregen in Capelle, dus heel dichtbij familie, vrienden, en de omgeving waar we zo vertrouwd zijn. Vooral dat maakt ons klein en verwonderd… De TFC heeft vele locaties afgebeld, nagezocht, maar steeds kwam er “nee” op het rekwest. Ook dit huis, de pastorie van de Gereformeerde Gemeente Capelle-Middelwatering, was in eerste instantie geen optie. Heel lief lieten mensen weten hun huis ter beschikking te stellen tijdens vakanties. Maar toen opeens het huis in Capelle vrijkwam, stonden we wel perplex. Want qua locatie kon dit haast niet beter, en dan ook voor 3 maanden! Dus… de vliegtickets zijn geboekt en we hopen op 16 juni om 17:35 te landen op Schiphol!!
Ondanks dat het schip niet in Afrika is om fysiek te helpen, gebeurt er wel veel. Zo heeft Guido afgelopen woensdag meegeholpen om een container in te pakken met donaties en apparatuur voor Liberia. Ook is Emmanuel (Guido’s collega die verantwoordelijk is voor de training van biomeds) in Guinee om een permanente trainingslocatie op te zetten voor medisch technici. En zo zijn er meerdere programma’s die nog steeds in verschillende Afrikaanse landen gedaan worden, al is het met een kleiner team. Ook wordt er nog steeds contact onderhouden met de patiënten die geholpen zijn in Senegal en voor hen die nog op de wachtlijst stonden. Het is prachtig om te zien hoe Mercy Ships in deze tijd oplossingen zoekt om toch zo veel mogelijk te doen, onafhankelijk van het schip, en niet afwacht tot we weer een keertje kunnen gaan. Ook zijn er nog zoveel mensen die niet aan boord zijn, maar op afstand nog steeds zich inzetten voor Mercy Ships op allerlei verschillende manieren. Het is een vreemde periode, maar we leren heel veel!
Ook is er steeds meer kijk op, dat de Global Mercy naar Europa/Antwerpen komt varen. Na wat technische problemen zijn de laatste testen allemaal goed afgerond. Als dit zo goed doorgaat, hoopt de Global Mercy eind juni te gaan varen, om eind augustus/begin september aan te komen in Antwerpen, om daar verder ingericht te worden en klaargemaakt te worden voor haar (jaja, een schip is een “zij”) eerste vaart naar Afrika. We hebben een filmpje van zo’n proefvaart. Wat een prachtig schip! Hoe en wanneer we daarheen gaan, is op dit moment nog niet duidelijk, dus: “wordt vervolgd!”
Gebedspunten:
- Voor onze TFC, dat ze de kracht en energie krijgen om alles te regelen voordat wij komen.
- Danken voor de liefde die zoveel mensen ons, maar vooral God, tonen door ons te helpen.
- Bidden voor een veilige en goede vaart van de Global Mercy