3 oktober 2019 0:30 uur
Een donderend gekraak en geraas… Verschrikt zitten we rechtop in ons bed. Wat was dat??
Al snel herkennen we het geluid. We horen het schuiven van stoelen en tafels boven ons hoofd. De afgelopen tijd gebeurde dat wel vaker. Als de wind waaide over het dek boven ons, verschoven de stoelen en tafels naar de andere kant van het schip. Maar dit is duidelijk anders! Het gekraak en geraas houden niet op en we springen uit bed. Hè bah, misselijk! Het schip schommelt en we horen het flink regenen. Met een ruk trek ik het gordijn open en zie niets. Een flinke regenbui, horizontaal, belemmert het gezicht.
Guido en ik kijken elkaar aan; dit klinkt niet meer als stoelen en tafels, dit klinkt als de grote tent bovenop het dak die omwaait. Guido schiet snel wat kleding aan om te kijken of hij wat kan doen, terwijl ik een kinderstemmetje hoor roepen: “Mama, ik ben bang!” Terwijl ik Maarten pak - en een schietgebed doe of Guido niet geraakt word door stukken tent - wachten we af…
Al snel is Guido terug. Op de gang kwam hij de twee buurmannen tegen, maar verder leek er nog niemand wakker te zijn. Natuurlijk zijn onze buren ook wakker geschrokken van het geluid. Guido vertelt dat er een flinke storm gaande is, zó’n harde wind dat de deur naar buiten toe niet eens open te krijgen is. En erger nog, het schip dat schuin naast ons lag, is losgeslagen en tegen een andere boot gebotst. De zee en de wind zijn zo hevig!
Ik kijk naar buiten. Ons huis is op deck 7 (hoogste deck waar gewoond wordt), aan de achterkant van het schip. Elke morgen als we opstaan, zien we een prachtige zon opkomen uit de eindeloze zee. Maar deze wind kwam vanuit die zee…Wat als er een boot aankomt? Hij zou zo recht in onze achterkant varen! Op de terugweg naar huis zag Guido de kapitein aankomen en nu horen we hem ook. Hij spreekt een boodschap in door de intercom.
Er zijn verschillende intercomsystemen op het schip. 1: de intercoms overal, dus ook in elke cabin en in elke ruimte in je cabin. 2. Op het schip in alle gangen. 3. Buiten.
De intercom in de gangen wordt het meest gebruikt. Daar worden boodschappen doorgegeven die belangrijk zijn, maar geen hoge urgentie hebben. In je cabin kan je niet horen wat er gezegd wordt, dus als je wilt weten wat er omgeroepen wordt, moet je echt even naar de gang lopen. Het voordeel is, dat er geen kinderen wakker worden doordat er in hun slaapkamer iemand iets zegt over “dat je even geen water mag gebruiken” en dat soort dingen. De intercom buiten wordt gebruikt om je over dingen te informeren die belangrijk zijn voor buiten. Bijvoorbeeld: “drink genoeg als je buiten aan het werk bent, want de zon is erg heet, of “je mag nu niet op het dek zijn”.
De intercom in alle kamers wordt gebruikt in noodgevallen. Zo hebben we al aardig wat “drills” achter de rug, waarbij een alarm door deze intercom klinkt en een boodschap van de kapitein. Deze drills worden elke 2 weken gedaan, en het betekent een echte ontruiming van het schip. Dat kost je ongeveer een uur ;-) Maar het is goed dat ze het doen, want zo oefenen wij en het fire-team wat er gedaan moet worden bij brand, e.d.
Deze nacht gebruikt de kapitein de intercom in alle kamers om alle maritieme bemanningsleden op te roepen zich per direct te verzamelen om het schip “safe” te houden. Alle hens aan deck!!
Okey, nu is in ieder geval iedereen wakker!? Iedereen, behalve Matthijs en Jonathan. Ondanks de intercom in hun kamer slapen ze rustig door. Houen zo!
Het doet me denken aan het verhaal in de Bijbel waarbij Jezus ligt te slapen terwijl de discipelen in de storm aan het vechten zijn. En terwijl Maarten vanuit ons bed naar buiten kijkt, zien we de sleepboten voor ons raam vechten tegen de storm. Een los bootje, zonder bemanning, komt langs drijven. Aan de overkant proberen twee sleepboten een tankschip tegen de wal te houden. “Heere, laat dit snel over zijn! Laat er geen stuurloos schip vanuit zee deze kant op komen!” We hebben al vaker vissersboten weg zien gaan om op zee te vissen, maar die zien er niet uit of ze erg veilig zijn in deze storm. Hoe zou het nu met die vissers zijn? Af en toe gaat Guido kijken of hij wat kan doen, maar er zijn genoeg mensen op de been.
Zo snel als de storm gekomen is, zo snel houdt hij ook weer op. Ik ga bij het dok kijken en zie een grote chaos. De tenten zijn omgewaaid, ook één van de Rehab-tenten (daar later meer over, daar hebben we er vier van op het dek staan en daar wordt de screening in gedaan), de loopplank is weggewaaid, en er is zelfs een container omgewaaid. Maar ik heb ook te doen met de mensen naast ons dok! We hebben dagelijks zicht op die harde werkers die daadwerkelijk in de haven werken en ook wonen. Ze werken de hele dag om een schip (met bijv. zakken rijst of uien) leeg te krijgen en slapen dan in de haven. Maar nu sloegen de golven over de kade en moesten ze steeds hoger gaan zitten om niet mee te spoelen. En hoe zou het met de mensen in de stad zijn?
Toen de storm weer ging liggen werd het schip dat de aanvaring gehad had vòòr ons schip gesleept. Gelukkig, het is goed afgelopen. Psalm 29.
De volgende morgen is alles heel vreemd. Buiten is het een ravage, maar volgens de Day-crew uit de stad is het in de stad nog erger. Afgewaaide takken, bomen en wateroverlast. Ze hadden wel meer stormen meegemaakt, maar nog nooit zo erg. Het ontroert mij dat iemand van de Day-crew zegt dat hij zich zorgen had gemaakt over het schip. En dat terwijl het voor hem waarschijnlijk gevaarlijker is geweest in de stad zelf. (Mensen van de Day-crew zijn dagwerkers die in het land wonen en op het schip helpen als vertalers, schilders e.d.) Verschillende hebben gehoord dat er mensen gewond en overleden zijn doordat hun huis in gestort is.
Heel vreemd: Die enorme stilte na die storm in de nacht. Overal waren al mensen begonnen met het opruimen van spullen. Op de schade na wees niets meer op wat er gebeurd was. Het Hope Centre en de Dentalclinic hadden ook last ondervonden maar ook daar waren geen gewonden.
‘s Avonds word er bij de wekelijkse donderdagavond bijeenkomst verder op deze storm ingegaan. Het bleek een “violent (hevige) storm” geweest te zijn, een storm van 60 knots. Dat is omgerekend een windsnelheid tussen de 103 en 117 km/uur. Ook de Africa Mercy heeft al eerder stormen meegemaakt, maar de dreiging van aanvaring en de noodzaak van het recht houden van de boot en andere zaken was nog niet eerder zo groot geweest. We zijn echt dankbaar dat er niets gebeurd is en dat de mensen en patiënten veilig zijn gebleven. Wel zijn de patienten bang geweest. Ze konden horen dat de motoren van het schip aan waren en dachten dat het schip losgeslagen was. Daarop klampten de kinderen zich vast en vertaalde een day-crew dat de patienten wilde laten weten dat de kinderen (en familieleden) niet kunnen zwemmen! Gelukkig was ons schip niet losgeslagen, en konden ze daarin gerustgesteld worden. Wel was het echt erg mooi om te zien hoe iedereen de schouders eronder zet om de rommel weer op te ruimen, en de tenten weer op te zetten, zodat er doorgegaan kan worden met het werk.
Naast informatie over de storm buiten, komt naar voren dat het schip nog meer stormen heeft. Stormen van binnen. Op dit moment hebben meerdere mensen het moeilijk, door medische problemen of er zijn andere dingen aan de hand. In elke afdeling zijn er wel zorgen. Zelf merken we daar niet al te veel van, maar het is toch goed om het er zo met elkaar over te hebben en je ervan bewust te zijn dat er mensen zijn die het moeilijk hebben. We hopen dat we iemand kunnen helpen en degenen kunnen ondersteunen die het nodig hebben.
Psalm 29:
“De stem van de HEERE klinkt over de wateren, de God der ere dondert; de HEERE is op de grote wateren. De stem van de HEERE is vol kracht, de stem van de HEERE is vol glorie. [……]
De HEERE troont boven de watervloed, ja, de HEERE troont als Koning voor eeuwig. De HEERE zal Zijn volk kracht geven, de HEERE zal Zijn volk zegenen met vrede.”
Gebedspunten:
- Danken voor de bewaring, bidden voor de herstel in het land/de stad.
- Bidden voor de stormen in het leven van mensen hier, Day-crew en bemanning.