Geschreven door Marie-Anne Kortleven:
Zoals beloofd; hierbij het vervolg van de vorige blog. Bedankt voor de reacties vorige keer, hartverwarmend!
Zoals we vorige keer zeiden, is in januari de shipyard-periode (scheepsonderhoud) weer verder gegaan na een korte break in december. Doordat er serieus naar toe gewerkt wordt om in april terug te kunnen gaan naar Afrika/Senegal, zijn er wel wat projecten afgelast omdat die qua tijd niet zouden passen. Dat zijn projecten als de dining room renoveren en de cabins aanpassen. Deze projecten zullen dus pas gedaan worden tijdens de refit. Refit is de grootscheepse renovatie die gepland staat voor dit schip, de Afrika Mercy, nadat de Global Mercy in gebruik is genomen. Beetje ingewikkeld misschien. Maar het zit eigenlijk zo:
De Global Mercy hoopt eind dit jaar klaar te zijn voor een field-service. Dan komen beide schepen naast elkaar te liggen om te verhuizen van het ene schip naar het andere. De Global Mercy gaat dan naar een land in Afrika (de planning nu is Liberia), en de Afrika Mercy gaat dan in refit. Dat betekent eigenlijk dat hij in groot onderhoud gaat, zodat het schip nog zo’n vijftien jaar mee kan. Dit was altijd al de planning, maar doordat we nu niet actief in Afrika zijn en toch een nuttige tijd willen hebben hier, zijn projecten van die refit naar voren gehaald en zijn ze daar dus nu - tijdens deze shipyard-periode - al mee aan de slag gegaan. Een van de dingen die naar voren is gehaald - en dus nu al gedaan wordt - is het vervangen van onze bevoorradingskraan. Deze zit halverwege het schip; achterop hebben we ook nog een containerkraan. Ook is het de bedoeling dat het hele schip geverfd gaat worden. Daarnaast wachten er nog zaken als het repareren van gaten in de romp die ontstaan zijn door roest, vernieuwingen van vloeren, vervanging van systemen, etc. Dit werk wordt niet alleen door de crew uitgevoerd, maar ook door de aannemers die vanuit Tenerife/Spanje gevraagd zijn om deze klussen uit te voeren.
Je zou misschien kunnen denken: is dat schip nou nog steeds niet af? En ja, in een normale periode zou het schip misschien al af zijn na zoveel maanden werk, maar het is geen normale tijd waarin we leven. Er wordt echt hard gewerkt, maar er zijn ook veel problemen die steeds opgelost moeten worden. Daarnaast zijn er gewoon te weinig mensen en duurt het dus langer voordat klussen klaar zijn. Aan dit veertig jaar oude schip moet veel gebeuren. Het is vijftien jaar geleden omgebouwd als ziekenhuisschip, en dus is een grote verbouwing nu wel nodig. Het is dan ook heel fijn dat we projecten van de refit al naar voren kunnen halen en nu al doen, dat zorgt voor toch een productieve tijd en uiteraard ook voor spreiding, zodat de refit straks minder lang duurt. Wat nu gedaan is, hoeft ten slotte straks niet!
De kraan die vervangen is, gaf veel bekijks. Een enorme blauwe telescoopkraan op het dok om dat ding eraf te tillen! En toen die kraan er toch was, was het net zo handig om er wat containers mee te verplaatsen om het dek eronder te verven… Maar ook is Henk (elektricien) in een bakje gegaan om zo een navigatielamp te kunnen vervangen in de mast. Zie foto’s in het filmpje.
Zoals ik al zei, hebben we inmiddels ook officieel bericht gekregen dat de planning “april terug naar Senegal” nog steeds de officiële planning is. Dat betekent dat we vanaf nu niet alleen maar shipyard gaan doen, maar ook gaan voorbereiden om weer in april terug te gaan naar Senegal. Uiteraard zijn er heel veel factoren waardoor niets zeker is, maar toch voelt dit al wel als een lichtpuntje. En we weten dat we een God van wonderen hebben, dus het is mogelijk. En of het de juiste tijd zal zijn, zal de komende maanden moeten blijken.
Guido is ook weer een poosje hospital-liaison geweest. Dat betekent dat hij het aanspreekpunt was voor al het werk in het ziekenhuis en het overzicht daarover moet houden. Over de klussen die daar gedaan worden, maar hij moet ook de logistieke zaken, zoals de spullen die geleverd worden, in goede banen leiden. In die tijd bestond het hele ziekenhuisteam dat aanwezig was op het schip, uit de dokter, de verpleegkundige en Guido. Gelukkig werken er ook nog steeds veel mensen vanuit hun eigen thuisland, maar fysiek aanwezig waren er dus maar drie. Gelukkig zijn er nu weer vier mensen bij en is zijn taak als “hospital-liaison” weer overgedragen aan Jane, die normaal gesproken als hoofd van de verpleegafdeling werkt.
Daarnaast is Guido nog steeds bezig zaken te regelen voor de GLM (Mercy Ships codetaal voor “Global Mercy”). De Global Mercy is zo goed als af, en zal vanuit het dok in China weg varen om verder ingericht te worden. De oorspronkelijke planning was dat die inrichting in de Filippijnen zou plaatsvinden. Maar door COVID is het heel moeilijk om daar mensen naar binnen te krijgen en daarom is er besloten om een andere haven te kiezen. De Global Mercy hoopt eind april te gaan varen naar Antwerpen. Daar zal hij enkele maanden liggen om geheel ingericht en klaargemaakt te worden om een fieldservice in te gaan. Het plan is, dat hij eind van dit jaar af is en dat hij, vòòr vertrek naar Afrika, te bezichtigen zal zijn in de Rotterdamse haven…. Is dat niet mega-gaaf? Als alles doorgaat natuurlijk, maar we gaan daar nu gewoon van uit! Meer daarover als er meer over bekend is… Na Rotterdam zullen de Global Mercy en de Afrika Mercy naast elkaar gaan liggen om spullen en mensen over te hevelen. En dan is het schip ècht klaar voor gebruik. De planning nu is, dat de “Global Mercy” daarna naar Liberia zal gaan. De Africa Mercy zal dan in groot onderhoud gaan. Voor ons persoonlijk is de planning dat wij ergens tussen juni en december overstappen op de Global Mercy, maar ook dat is allemaal onduidelijk, wanneer en hoe. En ja, als u dat goed leest, betekent dat, dat we dus nog langer blijven dan de oorspronkelijke twee jaar waarvoor we getekend hadden. Inderdaad hebben we één jaar extra bijgetekend!
Wat er ook bijgekomen is, is een nieuwe collega voor Guido. Gerry is net een week uit quarantaine en is samen met Guido aan de slag gegaan. Samen hopen ze de medische apparatuur klaar te maken voor Senegal, goed onderhouden en al! Hij blijft tien weken, super fijn!
Weer een Nederlander erbij aan boord is altijd erg leuk. Een keer per week is er Dutchy-night en inmiddels waren we met een flinke groep Nederlanders. Helaas zijn er ook weer heel leuke, gezellige Nederlanders vertrokken, dus het is goed dat het weer aangevuld wordt. ;-)
Pas hadden we een mooie Nederlandse zangavond met elkaar. Dan ervaar je een extra verbondenheid door zo met elkaar te zingen! Heel fijn!
Voor wat er op mijn pad komt, maak ik me niet zo druk. Tot nu toe kijken we elke dag naar wat noodzakelijk is en doen we dat. Met de kinderen gaat het heel goed. Ze hebben het goed naar hun zin en kunnen goed mee komen op school. Je hoort ze nauwelijks klagen over dingen die we niet kunnen en vinden het fantastisch om een bergwandeling te maken!
Zelf geef ik nog steeds les op de pre-school, omdat er nog geen kleuterjuf is. Dit doe ik samen met twee andere moeders. Het blijft heel leuk om te doen! Verder spring ik in waar nodig en wat kan, naast het gezinsleven. Veel mensen springen tijdelijk een paar uurtjes ergens bij, en dat is voor mij ook goed te doen. Een uurtje het winkeltje openen, een middag in de keuken helpen, helpen met serveren van maaltijden naar de quarantaine-mensen, een praatje met mensen maken. Ook help ik mee in het EMT (Emergency Medical Team) nu er geen andere verpleegkundigen meer aan boord zijn. Wie had ooit gedacht dat ik hier nog eens als verpleegkundige aan het werk kon!? (Uiteraard alleen in noodsituaties.) Het is gewoon fijn en mooi dat je kunt helpen waar het kan.
Maar ik werk ook als kapper! ;-) Omdat er geen kapper aan boord is, (kappers in Nederland opgelet, we zoeken nog een kapper aan boord!) heb ik al heel wat mensen geknipt.
Zo, volgens mij hebben jullie nu wel weer een goed beeld over wat er aan boord gebeurt, gedaan wordt en gedaan moet worden. Ook met het zicht op het nieuwe schip: we hebben mensen nodig, dus: “Kom aan boord!”
“Ik heb de HEERE lief, want Hij hoort mijn stem, mijn smeekbeden. Want Hij neigt Zijn oor tot mij, daarom zal ik Hem al mijn dagen aanroepen.” Psalm 116:1-2
Gebedspunten:
- Miss Sarah (juffrouw van Matthijs en Jonathan) heeft haar hand gebroken en ze moest daar aan geopereerd worden. De operatie is goed gegaan en ze is weer terug op het schip. Wel moet ze in quarantaine verblijven, wat na een operatie niet fijn is.
- Danken dat Guido door de komst van Gerry weer een collega heeft gekregen.
- Wilt u bidden voor het land Senegal en alle voorbereidingen die getroffen moeten worden voor de komst van de Africa Mercy.