Blog4Maarten.jpg

 “We gingen varen! Met de boot. Met ons huis op Mercy Ships. Nu gaan we niet meer varen. Hier is geen zand en strand. Er zijn wel hagedissen. We hebben ook muntjes. De “hagevissen” zijn in het water. En ook haaien. Er zijn hier vrachtauto’s met zakken bovenop. En daar bovenop mensen! Ik ging zwaaien. Er was één politieagent, die ging praten en niet boos kijken. De pistool ging niet schieten..”

Tot zover wat Maarten wilde delen over hoe hij het hier allemaal ervaart... Lees gerust verder naar de belevenissen van Jonathan en Matthijs!

 

 

 

 

Matthijs: 

“De tweede dag dat we aankwamen op het schip in Gran Canaria had ik mijn lego-doos opengemaakt. Ik had een lego-trein meegenomen die zelf kan rijden. Met een afstandsbediening, en je kan hem ook nog op je telefoon besturen.

We gingen eerst varen naar Tenerife. En daarna kreeg ik pas les in mijn school. Ik ging naar klas 2 (gelijk aan groep 4 in Nederland). Ik heb miss Sarah als juf en ze is heel leuk want ze lacht keihard en ze is van een ander land (Amerika). Maar nu kwam ze uit Japan, want ze was even naar Japan gegaan. En toen was ze daar ook juf in een school. En ze heeft een ketting met een muntje van Japan. Ik heb maar één kindje in mijn klas. Ze heet: Karen. En dat is het. Ik had al gelijk een brief uit Nederland van mijn andere klas. Ik zal snel een kaart terugsturen!

In Tenerife gingen we twee bergen beklimmen. We waren bij één bijna op de top. En bij de andere waren we op de top. Er was een berg met een zandpaadje dat we gingen volgen. En toen kwamen we bijna bovenaan, er waren steeds grasveldjes, dan weer stenen, dan weer grasveldjes. De stenen gingen omhoog, daar moesten we op klimmen, maar het waren rollende stenen. Dus het was best moeilijk. Papa had Maarten op zijn nek, dus dat was een beetje gevaarlijk. Maar hij viel gelukkig niet. Ik liep voorop en mocht het paadje wijzen.

Blog4Matthijs.jpgToen ik een paar dagen op school was, gingen we varen naar Dakar. Papa moest gewoon werken en wij moesten gewoon naar school. Tijdens het varen kreeg ik gewoon les! En Jonathan mag nu vertellen over zijn klas en zijn dingen. “

Blog4Jona.jpgJonathan:

“Ik heb eigenlijk niet zoveel. We zijn in Dakar aangekomen. Ik heb maar zes kinderen in de klas: Abigail, Moïs, Sean, Rane, Amelie en ik. Mijn juf heet miss Katryn. Ik zit nu in groep 3, maar dat heet hier grade 1 (klas 1). Ik had een politiedoos als Lego. Met een heel mooi politiehuis.

Tijdens het varen gingen wij bij de kapitein kijken. Dat heet de brug. Ik mocht de jas van de kapitein aan. En ik mocht door de verrekijker kijken. Ik zag alles van heel dichtbij. Eén keer toen we eigenlijk naar de kerk gingen, was het op de boeg. De “bow” heet dat in het Engels. We gingen allemaal liedjes zingen.

Wij hebben dolfijnen gezien. We kunnen op het speeldek heerlijk spelen. Er is een mooie rode raceauto. Ik heb al 7 kaarten gekregen vanuit Nederland! Ook van groep 2. Ik krijg hier altijd huiswerk mee, maar op vrijdag krijg ik geen huiswerk. En nu heb ik helemaal vrij tot maandag.

Doei, doei, dit is de blog van Jonathan.”

 

 

 

“Hij brengt de storm tot stilte, zodat hun golven zwijgen.” Psalm 107: 29


Gesprek laden